آورده اند روزی حضرت عیسی (ع) را دیدند که به سرعت از محلی دور می شود،از او پرسیدنداز چه چیزی فرار می کنی ، حضرت عیسی پاسخ داد : از آدمی نادان که خودش را دانا می پندارد ، می گریزم                

مردی پرسید: مگر تو عیسای مسیح که مرده را زنده می کند و کور را و افلیج را شفا می دهد، نیستی؟ گفت: چرا هستم ، مرد عرض کرد : تو که هرچه بخواهی می کنی ، پس چرا می ترسی؟ عیسی گفت: همان اسم    اعظمی را که به مرده خواندم زنده شد وبه کور خواندم و بینا شد ، آن را به دل جاهلی احمق وپر ادعا خواندم ،    شفانیافت. آن مرد علت را پرسید؟ حضرت عیسی (ع) پاسخ داد: اگر جهل با غرور آمیخته شود درمان  ناپذیراست .

نظر: ادمی که خواب است را می توان بیدار کرد ولی اگر آدمی خود را به خواب زد، بیدارکردن او مشکل است.

خمینی عزیز مارا کیست که نشناسدو کیست که به شایستگی بشناسد، الفاظ مرا تحمل آن نیست که آن حقیقت فاخر و آن گوهر نفیس را در خود بگنجاند.

به نظر می رسد دست کم دو قرن لازم است تا امام وتاثیری که ایشان در جامعه بشری گذاشته دقیقاً ارزشیابی شود.در عین حال از انجاکه تحلیل و کشف رموز شخصیت الهی امام رهگشای حیات با عزت همه مومنان وآزادی خواهان جهان است همه باید سعی کنند شخصیت امام (ره) را با همان ابعاد عظیم به درستی شناسائی کنند. در تحلیل شخصیت امام با نگاهی عمیق به روح ملکوتی و افکار بلند و ویژگیهای منحصر به فرد روحی ومعنوی ایشان و آثار و برکات فراوان حیات طیبه ایشان باید گفت:صدای امام خمینی برای مردم ایران حکم صدای خدا را داشت در نظر میلیونها انسان موحداو دست خدا بر روی زمین وهدیه آسمانی و ملکوتی برای خاکیان بود.

سلوک معنوی وافکار متعالی و تقید بی چون و چرای ایشان به دستورات شرع و تعالیم اهل بیت عصمت و طهارت (ع) هر مسلمان منصفی را بر این باور استوار می ساخت که : گوئی شخصیتی از شخصیتهای آزمون بزرگ صدر اسلام با معجزه ای به دنیا باز گشته تا پس از پیروزی امویان وبه خون غلتیدن شهیدان اهل بیت (ع) سپاه علی علیه السلام را رهبری کند.

ندای امام خمینی از قلب فرهنگ و از اعماق تاریخ و از ژرفای روح این ملت بر می خاست ؛ مردمی که در طول چهارد قرن حماسه محمد (ص) زهراء(س) حسین (ع) زینب (س) ، سلمان، ابوذر و صدها هزار زن و مرد دیگر را شنیده بودندو این حماسه ها با روحشان عجین شده بود، بار دیگر همان ندای آشنا را از حلقوم این مرد شنیدند و علی (ع) و حسین (ع) را در چهره او دیدند.مردمی که سالها این آرزو را که در زمره یاران امام حسین (ع) باشنددر سر میپروراندند به ناگاه خود را درصحنه ای این چنین مشاهده کردند.

گرچه امام خمینی تجلی منحصر به فرد مبارزه طلبی اسلام در قبال استیلای سیاسی و اقتصادی و فرهنگی غرب بود اما پیام امام در میان مسلمانان نه فقط شیعیان بلکه در همه منطقه و جهان طنین افکند.

شخصیت الهی و پیامهای معنوی حضرت امام بسیاری از پیروان سایر ادیان و مذاهب را به شدت تحت تاثیر خود قرار دادتا آنجا که در نظر برخی از تحلیلگران و متنفکران مسیحی او مسیح معاصر بود و دقیقاً اشعه صلابت و سازش ناپذیری عیسی بن مریم (ع) بودو برخی دیگر از مسیحیان سخن از تاثیر پذیری شدید مقام و عظمت و تحمل و بردباری شکوهمند آن امام عزیزدرک احساس عطیه و موهبت الهی در اولین دیدار با ایشان به میان آورده اند.

امام در اوج ناباوری تحلیل گران بین المللی در حالی که دست اندرکاران و  نظریه پردازان توسعه سیاسی در غرب در دهه های 1960 و 1970 بطور کلی به تحولات سیاسی و دینی در ایران وسایر کشورها بی اعتنا بودند با عقاید مذهبی که غرب آنها را کهنه و قرون وسطائی می دانست جهان را تکان داد و شرق وغرب را لرزانیدو میراثی را برجای گذاشت که هنوز زنده ، بالنده و فعال است.

توصیه امام به جوانان:

جوانها متوجه باشند که در جوانی می شود اصلاح کند انسان خودش را . هر مقداری انسان سنش زیادتر می شود ،اقبالش به به دنیا بیشتر می شود. جوانها نزدیکترند به ملکوت. پیرها هرچه می گذرد،هر چه بر عمرشان می گذرد. هی اضافه می شود یک چیزهائی که انسان را از خدا دور می کند.

وصیت من به تو ای فرزندم آن است که مگذار خدای نخواسته فرصت از دستت برود ودر اصلاح اخلاق وکردار خود بکوش هرچند با تحمل زحمت و ریاضت ،و از علاقه به دنیای فانی بکاه و در دو راهی هائی که برایت پیش می آیدراه حق را انتخاب کن و از باطل بگریز و شیطان نفس را از خود بران.

پسرم: تا نعمت جوانی را از دست نداده ای فکر اصلاح خود باش که در پیری همه چیز را از دست می دهی ، یکی از مکاید شیطان که شاید بزرگترین آن باشد که پدرت بدان گرفتار بوده و هست، مگر رحمت حق تعالی دستگیر او باشد – استدراج(1) است. در عهد نوجوانی شیطان باطن که بزرگترین دشمنان اوست او را از فکر اصلاح خود باز می دارد و امید می دهد که وقت زیاد است ، اکنون فصل برخورداری از جوانی است و هر آن و هر ساعت و هر روز که بر انسان می گذرد درجه درجه اورا با وعده های پوچ از این فکر باز میدارد تا ایام جوانی را از او بگیرد و آنگاه که جوانی رو به اتمام است ، او را به امید اصلاح در پیری سرخوش می کند و در ایام پیری نیز این وسوسه شیطانی از او دست نکشد و وعده توبه در آخر عمر می دهد و در آخر عمر و شهود موت ، حق تعالی را در نظر او مبغوض ترین موجود جلوه می دهد که محبوب او که دنیا است از دستش گرفته است.

(1)   استدراج یعنی کسی را به نعمتهای داده شده به مغرور ساختن و بدان واسطهخ از حق غافل ماندن.

سوم خرداد سالروز حماسه غرور آفرین فتح خرمشهر بر قهرمانان حماسه جاوید و ملت غیور ایران مبارک باد

با عرض تسلیت سالروز شهادت بانوی دو عالم حضرت صدیقه کبری فاطمه زهراء (سلام الله علیها) بخشهائی از وصیت نامه آن مظلوم عالم را می آوریم باشد که این سخنان حکیمانه راهگشای ما بیچارگان قرار بگیرد.

بنام خداوند بخشنده مهربان.

این وصیت نامه فاطمه دختر رسول خداست ، در حالی وصیت می کندکه شهادت می دهد خدائی جز خدای یگانه نیست و محمد (صلی اله علیه و اله و سلم) بنده و پیامبر اوست و بهشت حق اوست و آتش جهنم حق است و روز قیامت فرا خواهد رسید و شکی در آن نیست. من فاطمه دختر محمد هستم خدا مرا به ازدواج تو در آورد تا در دنیا و آخرت برای تو باشم . تو از دیگران بر من سزاوارتری ، حنوط و غسل و کفن مرا در شب به انجام رسان و شب بر من نماز بگزار و شب مرا دفن کن و هیچکس را اطلاع نده شما را به خدا می سپارم و بر فرزندانم تا روز قیامت سلام ودرود می فرستم.

ای ابالحسن: برای من لحظه ای بیش از زندگانی نمانده است و زمان کوچ و خدا حافظی فرا رسیده است . سخنان مرا بشنو ، زیرا پس از این صدای فاطمه را هرگز نخواهی شنید . تورا وصیت می کنم علی جان مرا فراموش نکنی و پس از وفات من همواره مرا زیارت کنی .

علی جان : تو را وصیت می کنم که هیچکس از آنانکه به من ظلم کردندو حق مرا غصب نمودند، نباید در تشییع جنازه من شرکت کنند، زیرا آنها دشمنان من و رسول خدا می باشند و اجازه نده که فردی از آنها و پیروانش بر من نماز بگزارد، مرا شب دفن کن ، آن هنگام که چشمها آرام گرفته و دیده ها به خواب فرو رفته باشند.

امتی که عهد و پیمان خدا و پیامبرش را در ولایت و رهبری علی (ع) شکستند و نادیده گرفتند ، حق ندارند بر پیکر من نماز بگزارند، آنها که نسبت به حق ما ظلم

 روا داشتند ، وارث مرا غاصبانه تصرف کردند ، و سند مالکیت فدک را از دست من ربودند و به آتش کشیدند.آنها که گواهان و شاهدان مرا تکذیب نمودند ، « سوگند بخدا که گواهان من حضرت جبرئیل و میکائیل و امیر المومنین علی (ع) و ام ایمن بودند» آنها که در روز یاری و حمایت از ما در خانه های خود خزیدند و دست از یاری ما کشیدند.