توصیه امام به جوانان:

جوانها متوجه باشند که در جوانی می شود اصلاح کند انسان خودش را . هر مقداری انسان سنش زیادتر می شود ،اقبالش به به دنیا بیشتر می شود. جوانها نزدیکترند به ملکوت. پیرها هرچه می گذرد،هر چه بر عمرشان می گذرد. هی اضافه می شود یک چیزهائی که انسان را از خدا دور می کند.

وصیت من به تو ای فرزندم آن است که مگذار خدای نخواسته فرصت از دستت برود ودر اصلاح اخلاق وکردار خود بکوش هرچند با تحمل زحمت و ریاضت ،و از علاقه به دنیای فانی بکاه و در دو راهی هائی که برایت پیش می آیدراه حق را انتخاب کن و از باطل بگریز و شیطان نفس را از خود بران.

پسرم: تا نعمت جوانی را از دست نداده ای فکر اصلاح خود باش که در پیری همه چیز را از دست می دهی ، یکی از مکاید شیطان که شاید بزرگترین آن باشد که پدرت بدان گرفتار بوده و هست، مگر رحمت حق تعالی دستگیر او باشد – استدراج(1) است. در عهد نوجوانی شیطان باطن که بزرگترین دشمنان اوست او را از فکر اصلاح خود باز می دارد و امید می دهد که وقت زیاد است ، اکنون فصل برخورداری از جوانی است و هر آن و هر ساعت و هر روز که بر انسان می گذرد درجه درجه اورا با وعده های پوچ از این فکر باز میدارد تا ایام جوانی را از او بگیرد و آنگاه که جوانی رو به اتمام است ، او را به امید اصلاح در پیری سرخوش می کند و در ایام پیری نیز این وسوسه شیطانی از او دست نکشد و وعده توبه در آخر عمر می دهد و در آخر عمر و شهود موت ، حق تعالی را در نظر او مبغوض ترین موجود جلوه می دهد که محبوب او که دنیا است از دستش گرفته است.

(1)   استدراج یعنی کسی را به نعمتهای داده شده به مغرور ساختن و بدان واسطهخ از حق غافل ماندن.